Het belangrijkste religieuze feest voor de sikhgemeenschap is de Vaisakhi. Oorspronkelijk was het een oogstfeest, maar in april 1699 besliste goeroe (leermeester) Gobind Singh dat er vijf personen zouden geïnitieerd worden als khalsa. Hij wou daarmee binnen de sikh-gemeenschap een bijzondere orde stichten, die zuiver in de leer moest staan. Nog elk jaar worden tijdens de Vaisakhi, die drie dagen duurt, nieuwe khalsas geïnitieerd. Leeftijd speelt daarbij geen rol en ook vrouwen kunnen khalsa worden.
Na de initiatie in de gurdwara (tempel) volgt als afsluiter de Nagar Kirtan, een processie waarbij het heilige boek (Guru Granth Sahib) vervoerd wordt in een feestelijk opgetuigde open vrachtwagen.
Voor dit voertuig lopen dan de recent geïnitieerde khalsas. Onderweg worden drank, fruit en zoetigheden uitgedeeld door vrijwilligers die deze zelf aankochten.
Het woord kirtan refereert naar heilige muziek. Tijdens de Nagar Kirtan worden dan ook continu religieuze hymnes gereciteerd.
Op sommige tussenstops zijn er korte demonstraties van de akal khalsa, de martial art vechtsport van de sikhs.
Op het einde van het parcours dat in samenspraak met de stad of gemeente uitgetekend werd, wordt een traditionele gaarkeuken (langar) voorzien om de vele bezoekers gratis te vergasten op typische vegetarische sikhgerechten.
Een heilig boek als hoofd van de sikh-religie
Het sikhisme werd in de 15e eeuw opgericht door goeroe Nanak in de Punjab, een provinciedat deel uitmaakt van Indië maar zich ook deels uitstrekt over Pakistan.
Na de dood van de tiende goeroe Gobind Singh in 1708 werd volgens zijn wens geen nieuwe levende goeroe meer aangesteld, maar wordt sindsdien het heilige boek beschouwd als goeroe én hoofd van de sikh-religie. Het wordt diepgelovig vereerd onder de naam “Guru Granth Sahib”.
Het beslaat 1.430 pagina’s en bevat circa 6.000lofliederen, verzen en religieuze instructies. Ook is er een opdeling van de inhoud in 31 ragas, muzikale raamwerken waarbinnen de muzikant of zanger mag improviseren. Het is geschreven in het Gurmukhi, een zo geheten Brahmisch schrift als vereenvoudigde vorm van het sanskriet. Het is hoofdzakelijk samengesteld uit bijdragen van verschillende goeroes, maar er staan ook lofzangen uit het hindoeïsme en de islam in. Zijn definitieve vorm werd geredigeerd door de laatst levende goeroe Gobind Singh. Alle exemplaren worden gedrukt in Amritsar (Indië) volgens strenge regels.