Schijt je rijk

Plaat schijt je rijk.

Op dinsdag 15 augustus vindt elk jaar weer het ‘schijt je rijk’ plaats op het voetbalveld van Grimbie 69 in Maasmechelen. Het is een  jaarlijkse traditie sinds de jaren ‘90.

Om 15 uur eindigt de veteranenwedstrijd. Op het B-plein van Grimbie 69 is de rommelmarkt in volle gang en er staat een springkasteel voor de kinderen. Iedereen maakt zich op voor een traditie die ondertussen al meerdere jaren bestaat: ‘schijt je rijk’.

Lotje.

Tussen 15 en 16 uur wordt er een dier op het voetbalveld gejaagd. Meestal is het wachten tot 18.00-19.00 uur voor de ‘beslissing’ valt. De aanwezigen blijven tot het einde, drinken iets en als het dier zijn of haar behoefte gedaan heeft, dan wordt er gemeten en is de winnaar bekend. 200 tot 300 mensen zijn aanwezig, een orkest luistert het evenement muzikaal op. Er zijn zelfs vaste gasten die jaarlijks van Frankrijk komen! Lootjes kosten 2,5 euro en de winnaar gaat met de hoofdprijs van 500 euro naar huis, bij fysieke aanwezigheid zelfs met 600! De lotjes voor de aanpalende vakken zijn allemaal 50 euro waard. Indien de winnaar niet aanwezig is, wordt deze onmiddellijk verwittigd en opgehaald om zijn of haar prijs in ontvangst te nemen én voor een foto. Het winstbedrag is sinds de start altijd hetzelfde gebleven, de 100 euro extra dient om de mensen te lokken om aanwezig te zijn. Indien de Fransen winnen is dat geen enkel probleem, want zij zijn er toch! Indien de winnaar niet aanwezig is, wordt deze opgehaald. Het is zelfs al gebeurd dat de winnaar zich eerst moest wassen, de haren verzorgen en dan pas kon komen… De aanwezigen kopen lotjes voor maximaal 50 euro, de meesten doen het voor minstens 5 of 10 euro. Het is ook traditie dat de winnaar meestal een rondje trakteert, op deze wijze laat de winnaar ongeveer 100 euro van de hoofdprijs liggen…

Willy en Chretien

Ter voorbereiding wordt het voetbalveld in maar liefst 2400 vakken onderverdeeld, en aangeduid met letters en getallen, de letters I en O vallen weg omdat ze te fel op cijfers lijken. De nummers worden willekeurig over het veld verdeeld. Een vak dat bijvoorbeeld op 23 meter staat kan A23 heten of A-001. Het bestuur van Grimbie slaagt erin om steevast circa 2200 tot 2300 lotjes te verkopen. Als er een  onverkocht lotje gewonnen heeft, wordt het vakje ernaast genomen, de hoofdprijs gaat altijd uit. Wanneer het dier aan de zijlijn kakt, dan is de winst voor de club, want dan zijn er geen aanpalende vakken.

Deze traditie wordt jaarlijks ingericht om de kas te spijzen. Het gaat dus puur om inkomsten, dat is het doel. Dit is ook hard nodig voor de werking van de voetbalploeg, alles is allemaal duur geworden. Zo is Grimbie ondertussen jammer genoeg gestopt met jeugdvoetbal in te richten.

De pony van dienst.

Vroeger deed een koe dienst in het spel, maar tegenwoordig is dit een kleine pony. Er zijn immers minder boeren, dus het is moeilijker om een koe te vinden. Het kan ook voorkomen dat het dier niet wil kakken, dan worden alle lotjes in een zak gedaan en volgt er een trekking. Er is ook al eens een klein paardje geweest, ook deze dieren moeten hun behoeften doen zeggen de organisatoren amusant. Ooit is er zelfs een paard gaan lopen, een groot paard en zijn ze het dier moeten gaan vangen.

Oorspronkelijk vond het koeschijten plaats op het kermisplein aan het dorp, dit werd afgezet met nadarafsluitingen. Het initiatief kwam van café Berti waar de minivoetbal samen kwam. Het maakt niet zoveel uit hoe groot het speelveld is: je maakt het zo groot als je wil. Nu zijn het vakken van circa een meter op een meter. Indien er een half plein gebruikt wordt, dan zijn de vakken een halve meter op een halve meter.

Chretien en Willy organiseren als verantwoordelijke van de voetbalploeg mee het evenement: ze maken de lotjes, gaan de straten af van deur tot deur. Maar liefst vier weken wordt er van huis tot huis gegaan. De spelers van de ploeg krijgen 10 lotjes. Ze mogen kiezen: of ze zelf verkopen of houden. Dit is inbegrepen in het lidgeld; ze krijgen dus 25 euro van hun lidgeld terug. De bestuursleden gaan enkel in Grimbie rond, bij de kermis, bij vrienden en kennissen.

De traditie bestaat ook op andere plaatsen, maar de bestuursleden weten niet waar. In Grimbie wordt het al zeker 25 jaar gedaan!

Gesprek door Jonas Slegers met Willy Salden (ondervoorzitter) en Chretien Vincken (bestuurslid)
copyright foto’s  1-3: Jonas Slegers, 4: Anke Salden
Contact: [email protected]

Plaats een antwoord

Limburgs Volkskundig Genootschap