In hartje Alken leeft een bijzondere traditie die de lokale gemeenschap samenbrengt: het sacochen werpen. Deze traditie is gestart in 2009 en hoort bij de jaarlijkse Vlaamse kermis; ze heeft zich stevig genesteld in het hart van de Alkenaar.
Hoe het begon
Het sacochen werpen begon in Alken toen Philippe Billen, leraar zesde leerjaar aan de vrije basisschool Sint-Joris, geïnspireerd raakte door een artikeltje over sacochen werpen in een krant. In 2009 nam hij het initiatief om deze activiteit te introduceren als onderdeel van de jaarlijkse Vlaamse kermis. Philippe vertelt: “We hebben deelnemers die elk jaar van de partij zijn omdat ze het zo leuk vinden.”
Sacochen werpen is origineel, laagdrempelig, geschikt voor jong en oud, en vooral: heel gezellig. Het moet al heel slecht weer zijn voor het sacochen werpen een jaartje overgeslagen wordt. De school heeft een veertigtal handtassen in voorraad, in alle maten en kleuren.
Spelregels en techniek
De regels van het sacochen werpen zijn heel eenvoudig. Deelnemers kiezen een sacoche, gaan achter een lijn staan en gooien om beurt zo ver mogelijk. Eerst gooien de dames, dan de mannen. Elke groep telt een twintigtal deelnemers. Het parcours is ongever 35 meter lang en de handtas moet binnen het terrein blijven. De techniek van het werpen varieert, afhankelijk van het type handtas en de voorkeurstijl van de werper. Bovenhands of onderhands, slingerbeweging, met een lus in de lucht of als een pijl uit de boog: alles is mogelijk. Er zijn twee rondes. De deelnemers mogen niet dezelfde sacoche in de tweede ronde gebruiken. Na elke ronde worden de afstanden gemeten en worden de posities van de sacochen genoteerd. Philippe: “Met stokken markeren we de posities van de drie verst gegooide handtassen. Op het parcours liggen ook blauwe schelpvormige bakken. Wie daarin een handtas kegelt, wint een flesje cava. Uiteraard mogen de verste werpers ook op een lekker prijsje rekenen.”
Voor sfeer en gezelligheid: een dikke 10
De activiteit kan elk jaar op veel belangstelling rekenen, zowel van lokale inwoners, voornamelijk ouders en familie van de leerlingen, maar ook oud-studenten en sympathisanten komen langs. De sfeer en het gezellig samenzijn staan centraal tijdens het evenement. Deelnemers, toeschouwers en vrijwilligers, waaronder (oud-)leerkrachten en partners genieten met volle teugen. Dat heeft ongetwijfeld ook te maken met de presentator. Met veel animo leidt meester Philippe het geheel in goede banen. Uitspraken als: “Dames, vandaag is het niet de bedoeling om met geld te smijten, maar met sacochen.” dragen bij aan de amusementsfactor.
Traditie
Eén ding is zeker: Alken houdt van traditie. De Vlaamse kermis tijdens het laatste weekend van september was dit jaar al aan zijn 74e editie toe. Een mosselfestijn op zaterdag en het kampioenschap sacochen werpen op zondag met tussendoor heel veel kinderspelletjes en livemuziek vormen elk jaar de rode draad van het feestweekend. “Onze Vlaamse kermis valt dan wel samen met Hasselt kermis, maar de Alkenaar tref je op dat moment hier en niet in Hasselt”, lacht Eric Buntinx, voorzitter van het feestcomité. Dankzij het prachtige najaarsweer was deze editie ook weer een schot in de roos. “Dit alles zou niet mogelijk zijn zonder de inzet van vele helpers en vrijwilligers”, benadrukt Eric. “Elk jaar in oktober organiseren we een dankfeestje voor iedereen die voor en achter de schermen de handen uit de mouwen stak.”
De toekomst
Philippe Billen, die volgend jaar met pensioen gaat, Guy Raets, directeur van basisschool Sint-Joris en Eric Buntinx hopen vurig dat de traditie van het sacochen werpen blijft verder leven. Philippe: “Het is meer dan een spel en meer dan een kampioenschap. Het brengt mensen op de been en bijeen. Er wordt genoten en gelachen. We hopen dat het toekomstige generaties blijft inspireren.” Terwijl de zon boven Alken dieprood aan de horizon zakt, klinken de sacochengooiers met de toeschouwers op de volgende editie. De beste worp bij de dames dit jaar bedroeg 29,50 meter en bij de heren 33,20 meter.
